Jaworzec – nieistniejąca obecnie wieś w Bieszczadach, na terenie Gminy Cisna, na prawym brzegu rzeki Wetlinki, ok. 3 km na północ od Kalnicy.

Lokowana na prawie wołoskim przed 1580 przez Kmitów. Do 1553 Jaworzec dziedziczy Piotr Kmita Sobieński, a po jego śmierci znajduje się on w posiadaniu bezdzietnej wdowy Barbary Kmity z Herburtów. W 1580 po śmierci wdowy wieś przechodzi w posiadanie jej brata Stanisława Herburta. W XVII wieku znana jako siedziba beskidników. W 1921 liczyła 78 domów i 501 mieszkańców (497 wyznania greckokatolickiego, 4 osoby wyznania mojżeszowego).

Po II wojnie światowej wieś została całkowicie wysiedlona i zniszczona. W kwietniu 1945 ukraińscy nacjonaliści z UPA zamordowali trzy rodziny cygańskie, które przeżyły tutaj okupację niemiecką[potrzebne źródło]. Do dzisiaj zachował się żelazny krzyż na cokole z piaskowca ufundowany przez mieszkańców Jaworca dla upamiętnienia zniesienia pańszczyzny w 1848.

Przez Jaworzec prowadzą szlaki turystyczne na Połoninę Wetlińską oraz do rezerwatu przyrody "Sine Wiry". Znajduje się tutaj także bacówka PTTK, która rozpoczęła swoją działalność wiosną 1976.
Turystyka

W Jaworcu znajduje się jedynie bacówka PTTK, która rozpoczęła swoją działalność wiosną 1976. Tutaj ma swój początek ścieżka historyczna "Bieszczady Odnalezione" po nieistniejących już wsiach Jaworzec, Łuh i Zawój. W ramach wytyczonej i oznakowanej trasy, tablice informacyjne wskazują granice wsi, miejsca po cerkwiach, cmentarze oraz garść zebranych przez Stowarzyszenie Rozwoju Wetliny i Okolic relacji żyjących jeszcze, starych mieszkańców tych wsi, przymusowo wysiedlonych w latach 1945-1947.

Źródło : Wikipedia