Polana – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna.

W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka parafia pw. Przemienienia Pańskiego reaktywowana w roku 1982. Jako świątynia parafialna była wykorzystywana dawna cerkiew pw. św. Mikołaja. Budowę nowego kościoła parafialnego rozpoczęto wiosną 1997


Położenie

Wieś położona jest w dolinie potoków Głuchego i Czarnej u podnóża pasma Otrytu.
Historia
Ambox important.svg
    Ta sekcja może zawierać twórczość własną lub niezweryfikowane dane.
Pomóż Wikipedii poprawić artykuł na postawie weryfikowalnych źródeł.

Wieś została lokowana przez Kmitów między 1436 a 1486 na prawie wołoskim. W 1510 powstał tu jeden z pierwszych rzymskokatolickich kościołów w tych okolicach.

Najazd Rakoczego w 1657 spowodował wyludnienie wsi, a następnie napływ osadników z głębi Polski.

W okresie międzywojennym była to jedyna w tej okolicy wieś z przewagą ludności polskiej – na 1350 mieszkańców około 850 stanowili Polacy. Spis z 1921 wykazał 485 osób wyznania greckokatolickiego, 878 wyznania rzymskokatolickiego oraz 118 wyznania mojżeszowego.

W 1939 roku Polana liczyła około 1,5 tys. mieszkańców. Od października 1939 do roku sierpnia 1944 wieś była siedzibą urzędu gminy w powiecie sanockim. Po II wojnie światowej wieś należała do ZSRR, a następnie w 1951, w wyniku wymiany terytoriów, znalazła się z powrotem w Polsce. Była wtedy zupełnie wyludniona, ale wkrótce została zasiedlona, głównie przez repatriantów.

W latach 1952-1954 miejscowość była siedzibą gminy Polana. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Warto zobaczyć:

Nad brzegiem potoku Czarnego znajduje się jaskinia i nieco dalej duży wodospad. We wsi zabytek przyrody - sporej szerokości lipa znajdująca się przy ruinach kościoła rzymskokatolickiego, do środka której może wejść kilku dorosłych ludzi.
Zabytki

Cerkiew św. Mikołaja w Polanie - zabytek Szlaku Architektury Drewnianej. Jest to najprawdopodobniej najstarsza cerkiew w polskich Bieszczadach.

Ruiny kościoła rzymskokatolickiego z 1780, który uległ zniszczeniu między rokiem 1944 a 1951. Kościół pozbawiony dachu został rozebrany przez pracowników miejscowego PGR. Blachy z dachu kościoła pokrywają dziś dach budynku, w którym mieści się świetlica oraz biblioteka. Zachowała się murowana dzwonnica z XVIII wieku.

Źródło : Wikipedia